Srbijanski književnik i prevoditelj David Albahari preminuo je u nedjelju, nakon duže bolesti, u Urgentnom centru u Beogradu u 75. godini, priopćila je obitelj.
Rođen 1948. godine u Peći, a prvu knjigu, zbirku priča
“Obiteljsko vrijeme”, objavio je 1973. godine.
Pet godina kasnije tiskan mu je i prvi roman, “Sudac
Dimitrijević”.
Iza sebe je ostavio romane “Cink”, “Kratka knjiga”, “Snježni
čovjek”, “Mamac”, “Mrak” “Getz i Mayer”, “Svjetski putnik”,
“Pijavice”, “Ludwig”, “Brat”, “Ćerka”, “Kontrolni punkt”,
“Životinjsko carstvo”.
Objavio je zbirke priča “Opis smrti”, “Obične priče”, “Fras
u šupi”, “Jednostavnost”, “Pelerina”, “Izabrane priče” i
druge te knjige eseja “Prepisivanje svijeta”, “Teret”,
“Dijaspora i druge stvari”, “Ljudi, gradovi i štošta drugo”.
Knjige su mu prevedene na 21 jezik.
Zajedno s karikaturistom i ilustratorom Dušanom Petričićem
autor je knjige za djecu “Ema i jež koji nestaje”, a kao koautor
potpisao je i “Knjigu o muzici” sa Žarkom Radakovićem.
Višestruko je nagrađivani pisac, a među najznačajnijim
priznanjima je Andrićeva nagrada za zbirku priča “Opis
smrti” te NIN-ova nagrada za roman godine
(“Mamac”).
U razdoblju od 1973. i 1994. godine radio je u redakcijama više
beogradskih i novosadskih časopisa i izdavačkih kuća.
Preveo je veliki broj knjiga, priča, pjesama, eseja i dramskih
tekstova mnogih američkih, britanskih, australskih i kanadskih
pisaca, među kojima su Saul Bellow, Isaac Bashevis Singer,
Vladimir Nabokov, Margharet Atwood, Sam Shepard i drugi.
Bio je član Srpske akademije znanosti i umjetnosti, PEN centra i
Srpskog književnog društva.
Od jeseni 1994. godine do 2012. godine živio je Calgariju, u
Kanadi, a 2012. se preselio u Beograd.